24. Juhannus Ahvenanmaalla Иванов день на Аландских островах

Anna, katsotaanko valokuvia, ihan mitä vain. Анна, давай посмотрим фотографии, все равно какие.
Miksi ei. Minä olen aika huono ottamaan valokuvia. Mutta viime juhannuksen kuvat onnistuivat hyvin. Почему бы и нет. Я не слишком хороший фотограф. Но фотографии с прошлого Иванова дня получились хорошо.
No, näytä! Ну, давай, показывай!
Me olimme kaverien kanssa Ahvenanmaalla viettämässä juhannusta. Karin sukulaisilla on siellä huvila, aivan ihanassa saaressa. Eikä siellä ollut ketään muita kuin me. Tiesitkö, että Karin suku on kotoisin Ahvenanmaalta? Мы отмечали с друзьями Иванов день на Аландских островах. У родственников Кари там есть дача, на довольно красивом острове. И там не было никого кроме нас. Ты знала, что род Кари берет начало с Аландских островов?
En, onko Kari suomenruotsalainen? Нет, а что, разве Кари финский швед?
Hänen isänsä on ruotsinkielinen, mutta äiti on suomenkielinen. Родной язык его отца шведский, а у мамы – финский.
...
Tässä kuvassa Karin setä vie meitä veneellä sinne saareen. Meillä oli hirveästi syömistä ja juomista mukana. На этом фото дядя Кари везет нас на лодке на тот остров. У нас с собой огромное количество еды и напитков.
Minä en ole koskaan ollut saaristossa. Meri, sininen taivas, aurinko... Voi kun kesään on vielä pitkä aika. Я никогда до этого не была на архипелаге. Море, синее небо, солнце… Ой, до лета еще так далеко!
Meillä oli onnea: aurinko paistoi koko ajan, ja oli hirveän kuuma. Yli kaksikymmentäviisi astetta lämmintä. Siellä oli niin kuivaa, että me emme uskaltaneet tehdä juhannuskokkoa. Ikävä kyllä. Vaikka ei se ole siellä edes tapana. Kokkoja poltetaan vaan maantereella. Se oli alun perin itäsuomalainen tapa.... Tuossa näkyy ranta, sauna ja laituri. Tuolla kalliolla otettiin aurinkoa. Tuosta kiveltä hypättiin uimaan. Vesi oli kyllä vielä aika kylmää. Näillä kivillä istuttiin iltaisin saunan jälkeen oluella ja paistettiin makkaraa. Kerrottiin älyttömiä juttuja ja naurattiin aivan kaikille. Ja laulettiin ”Kalliolle, kukkulalle...” ainakin viisikymmentä kertaa, kun ei osattu mitään muuta ulkoa. Нам повезло: все время было солнечно и ужасно жарко. Больше двадцати пяти градусов тепла. Там было так сухо, что мы не решились делать костер. К сожалению. Хотя у них там даже такого обычая нет. Костры жгут только на материке. Сперва это был обычай Восточной Финляндии… Вон там виден берег, сауна и пристань. На той скале мы загорали. Вот оттуда, с камня мы ныряли в воду. Вода, правда, была довольно прохладной. На тех камнях мы сидели по вечерам после сауны, пили пиво и жарили колбасу. Мы рассказывали всякие глупости и смеялись буквально по любому поводу. А еще мы спели «Каллиолле, куккулалле…» чуть ли не пятьдесят раз, так как ничего больше наизусть не помнили.
Minäkin osaan sen. ”Kalliolle, kukkulalle rakennan minä majani...” Kuinka kauan te olitte siellä? Я тоже ее знаю. «Как на скале, как на холме построю я свою избушку…»
Сколько времени вы там пробыли?
Kolme päivää. Se riitti hyvin, siellä saaressa ei paljon nukuttu. No, kotimatkalla sitten ei enää juhlittu. Три дня. Этого было вполне достаточно. Там, на архипелаге особо не спалось. Ну, а по дороге домой мы больше уже не праздновали.
Junassa mietittiin porukalla, että oltiin hirveän väsyneitä ja sovittiin, että ei enää ikinä vietetä juhannusta yhdessä, koska se oli niin rankkaa. Mutta se oli kyllä minun elämäni ihanin juhannus. В поезде мы все пришли к мнению, что изрядно вымотались и договорились больше никогда не праздновать Иванов день вместе, потому что это было так тяжело. Но это был самый прекрасный Иванов день в моей жизни.
... Ei! …О, нет!
Onneksi juhannus on vain kerran vuodessa. К счастью Иванов день случается лишь раз в году.

• Автор: kielinero
• Опубликовано 2010-04-11
• в разделе Финский язык